Σημασία νομίζω έχει να εισακουστείς κι όχι απλά κάποιος-οι να σε ακούσουν. Επίσης οτιδήποτε πηγάζει από εσωτερική ανάγκη και σε ευχαριστεί να το δημιουργείς, είναι τέχνη, έτσι πιστεύω. 'Οπως και το γκραφίτι για παράδειγμα, το οποίο είναι μοναδικός τρόπος έκφρασης στην Ελλάδα τουλάχιστον (γιατί αν το ψάξεις εν τη γενέσει του, αλλάζει το πράγμα λίγο) αλλαγής του αστικού τοπίου. Κατά τα άλλα σου στέλνω την αγάπη μου και πολλά χαμόγελα, γιατί νομίζω ότι τελευταία τα έχεις ιδαίτερα ανάγκη! :))))))
Καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για τα χαμόγελα και την αγάπη. Όντως τα χρειάζομαι :-)
Το θέμα τέχνης με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και αν δεν έχεις αντίρρηση θα ήθελα να το συζητήσουμε λίγο μια που βρήκαμε την ευκαιρία. Για το γκράφιτι δεν ξέρω πολλά αλλά πραγματικά πιστεύεις ότι αρκεί να σε ευχαριστεί η δημιουργία για να κάνεις τέχνη? Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Ίσως να είναι μια λογική εξήγηση και μάλιστα με βοηθά να ξεπεράσω το σκόπελο του "ποιοτικού". Ποιοτική μουσική, ποιοτικό θέατρο κλπ. Μεγάλο θέμα και ατελείωτες συζητήσεις με φίλους που δυστυχώς δεν έχουν φέρει ακόμα αποτέλεσμα. Εσύ τι πιστεύεις για αυτό? Μπορεί να υπάρξει ποιότητα στην τέχνη ή είναι απλά θέμα γούστου?
Καλημέρα και καλό σκ για αρχή :) Τώρα η γνώμη μου για την τέχνη νομίζω στηρίζεται σε ένα απλοϊκό τρόπο σκέψης, όπως και τα περισσότερα (να μην πω τα πάντα κι "ακουστώ" απόλυτη) πράγματα που υπάρχουν γύρω μας. 'Οντως νομίζω ότι τέχνη είναι ο,τιδήποτε προκύπτει από την εσωτερική ανάγκη έκφρασης ενός ανθρώπου, με ένα τρόπο λίγο διαφορετικό από αυτόν που θα χρησιμοποιούσε για να καλύψει τις υπόλοιπες καθημερινές του ανάγκες. Να εξηγήσω με ένα απλό παράδειγμα. Κάθε μέρα μαγειρεύουμε για να φάμε. Φαντάζομαι σε μια τέτοια περίπτωση ο άνθρωπος δε βάζει ιδιαίτερη "τέχνη" για να βγει το αποτέλεσμα, ένα πιάτο φαϊ. 'Οταν όμως καλέσεις φίλους και θες να τους περιποιηθείς να τους δείξεις με τον τρόπο αυτό ότι τους αγαπάς, βάζεις και κάτι περισσότερο στο φαγητό εκτός από υλικά. Βάζεις αγάπη, ψυχή, την ενέργεια σου δηλαδή που προκύπτει από την ανάγκη σου να τους ευχαριστήσεις. Εκεί λοιπόν μπορεί να στολίσεις και λίγο τη σαλάτα σου, να ομορφύνεις το στήσιμο του τραπεζιού σου κ.λ.π. Για μένα λοιπόν αυτό είναι η τέχνη. 'Ολα τα υπόλοιπα ξεκινούν από άλλους παράγοντες κοινωνικούς, οικονομικούς κ.α. Φυσιολογικό βέβαια σε έναν κόσμο που "εξελίσσεται" συνεχώς, αλλά πολλές φορές ξεχνά (σχεδόν μόνιμα θεωρώ) την απλοϊκή του υπόσταση. Επίσης την ποιότητα ποιός θα την κρίνει; Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, απλά συμβαίνει να μεγαλώνουμε και προφανώς να "ρουφάμε" κοινά πρότυπα. Κατά τα άλλα για μένα και η ζωγραφιά που φτιάχνει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο για να τη δώσει στη γιορτή της μητέρας, είναι τέχνη. Κι απόδειξη ότι πολλές από αυτές ακριβώς επειδή κουβαλάνε πολλή αγάπη και ξεκάθαρο νόημα, κρατούνται για χρόνια κι όποτε τις ξανακοιτάξεις λαμβάνεις το ίδιο μήνυμα. Τέχνη=Δημιουργία. Δημιουργία=Αγάπη. 'Αρα Τέχνη = Αγάπη. Υπάρχει περίπτωση αλήθεια αν δεν αγαπήσεις κάτι να μπορέσεις να το δημιουργήσεις;
5 σχόλια:
Πως να ακουστείς όμως μέσα στον όχλο? Ίσως για αυτό η τέχνη έφτασε στα άκρα (?)
Σε φιλώ!
υ.γ.: τo graffiti υπέροχο. Δεν καταλαβαίνω την αντίθεση κάποιων σε αυτή τη μορφή τέχνης. Τόσα και τόσα βλέπουμε αυτό τους πείραξε?
Σημασία νομίζω έχει να εισακουστείς κι όχι απλά κάποιος-οι να σε ακούσουν. Επίσης οτιδήποτε πηγάζει από εσωτερική ανάγκη και σε ευχαριστεί να το δημιουργείς, είναι τέχνη, έτσι πιστεύω. 'Οπως και το γκραφίτι για παράδειγμα, το οποίο είναι μοναδικός τρόπος έκφρασης στην Ελλάδα τουλάχιστον (γιατί αν το ψάξεις εν τη γενέσει του, αλλάζει το πράγμα λίγο) αλλαγής του αστικού τοπίου.
Κατά τα άλλα σου στέλνω την αγάπη μου και πολλά χαμόγελα, γιατί νομίζω ότι τελευταία τα έχεις ιδαίτερα ανάγκη! :))))))
Καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για τα χαμόγελα και την αγάπη. Όντως τα χρειάζομαι :-)
Το θέμα τέχνης με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και αν δεν έχεις αντίρρηση θα ήθελα να το συζητήσουμε λίγο μια που βρήκαμε την ευκαιρία. Για το γκράφιτι δεν ξέρω πολλά αλλά πραγματικά πιστεύεις ότι αρκεί να σε ευχαριστεί η δημιουργία για να κάνεις τέχνη? Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Ίσως να είναι μια λογική εξήγηση και μάλιστα με βοηθά να ξεπεράσω το σκόπελο του "ποιοτικού". Ποιοτική μουσική, ποιοτικό θέατρο κλπ. Μεγάλο θέμα και ατελείωτες συζητήσεις με φίλους που δυστυχώς δεν έχουν φέρει ακόμα αποτέλεσμα. Εσύ τι πιστεύεις για αυτό? Μπορεί να υπάρξει ποιότητα στην τέχνη ή είναι απλά θέμα γούστου?
Καλημέρα και καλό σκ για αρχή :)
Τώρα η γνώμη μου για την τέχνη νομίζω στηρίζεται σε ένα απλοϊκό τρόπο σκέψης, όπως και τα περισσότερα (να μην πω τα πάντα κι "ακουστώ" απόλυτη) πράγματα που υπάρχουν γύρω μας.
'Οντως νομίζω ότι τέχνη είναι ο,τιδήποτε προκύπτει από την εσωτερική ανάγκη έκφρασης ενός ανθρώπου, με ένα τρόπο λίγο διαφορετικό από αυτόν που θα χρησιμοποιούσε για να καλύψει τις υπόλοιπες καθημερινές του ανάγκες.
Να εξηγήσω με ένα απλό παράδειγμα. Κάθε μέρα μαγειρεύουμε για να φάμε. Φαντάζομαι σε μια τέτοια περίπτωση ο άνθρωπος δε βάζει ιδιαίτερη "τέχνη" για να βγει το αποτέλεσμα, ένα πιάτο φαϊ.
'Οταν όμως καλέσεις φίλους και θες να τους περιποιηθείς να τους δείξεις με τον τρόπο αυτό ότι τους αγαπάς, βάζεις και κάτι περισσότερο στο φαγητό εκτός από υλικά. Βάζεις αγάπη, ψυχή, την ενέργεια σου δηλαδή που προκύπτει από την ανάγκη σου να τους ευχαριστήσεις. Εκεί λοιπόν μπορεί να στολίσεις και λίγο τη σαλάτα σου, να ομορφύνεις το στήσιμο του τραπεζιού σου κ.λ.π. Για μένα λοιπόν αυτό είναι η τέχνη.
'Ολα τα υπόλοιπα ξεκινούν από άλλους παράγοντες κοινωνικούς, οικονομικούς κ.α. Φυσιολογικό βέβαια σε έναν κόσμο που "εξελίσσεται" συνεχώς, αλλά πολλές φορές ξεχνά (σχεδόν μόνιμα θεωρώ) την απλοϊκή του υπόσταση.
Επίσης την ποιότητα ποιός θα την κρίνει; Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, απλά συμβαίνει να μεγαλώνουμε και προφανώς να "ρουφάμε" κοινά πρότυπα. Κατά τα άλλα για μένα και η ζωγραφιά που φτιάχνει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο για να τη δώσει στη γιορτή της μητέρας, είναι τέχνη. Κι απόδειξη ότι πολλές από αυτές ακριβώς επειδή κουβαλάνε πολλή αγάπη και ξεκάθαρο νόημα, κρατούνται για χρόνια κι όποτε τις ξανακοιτάξεις λαμβάνεις το ίδιο μήνυμα.
Τέχνη=Δημιουργία.
Δημιουργία=Αγάπη.
'Αρα Τέχνη = Αγάπη.
Υπάρχει περίπτωση αλήθεια αν δεν αγαπήσεις κάτι να μπορέσεις να το δημιουργήσεις;
Καλημέρα και πολλά φιλιά!
Νομίζω πως με κάλυψες απόλυτα :-)
Όσο για την απλοϊκότητα, έχεις απόλυτο δίκιο. Πως την πετυχαίνεις είναι άλλο θέμα βέβαια. Το απλό δεν είναι απλό να το πετύχεις στα χρόνια μας ...
Καλό απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου