Παρασκευή βράδυ ραντεβού στην πλατεία Κοραή, στην καρδιά του Πειραιά. Τα ποδήλατα μαζεύτηκαν και γύρω στις 10.30 ξεκίνησαν με προορισμό τη Σαλαμίνα και πάλι πίσω. Αφού διαλύθηκαν οι πρώτες ανασφάλειες σχετικά με το μακρινό της διαδρομής και το αν θα "βγουν" τα χιλιόμετρα, η γλυκιά βραδιά μας παρέσυρε και φτάσαμε στο Πέραμα χωρίς να το καταλάβουμε. Με τις γνωστές χαιρετούρες στο δρόμο από τους ενθουσιασμένους που συναντούσαμε και τη δική μας ανταπόκριση με τα κουδουνίσματα και τις χαρούμενες φωνές.
Η άφιξη στα καραβάκια αιφνιδίασε τους υπαλλήλους, τους οποίους μάλλον καταλάβαμε εξ απροόπτου (Παρασκευή βράδυ γαρ) που πάσχιζαν να κόψουν το μικρό πορτοκαλί εισητήριο σε ασυνήθιστα γρήγορους ρυθμούς. Μετά τον μικρό πανικό, χωρέσαμε όλοι στο πλοίο και χαλαρώσαμε λίγο, προκειμένου να ανακτήσουμε δυνάμεις. Οι τυχεροί που είχαν προνοήσει, φάγανε και το κολατσιό τους για λίγο παραπάνω ενέργεια.
Και σε λίγα λεπτά αποβιβαστήκαμε στη Σαλαμίνα. Ξεκινήσαμε να περιοδεύουμε τις γειτονιές και ο κόσμος έβγαινε στα μπαλκόνια να δει το κόκκινο "φίδι" που τάραζε προσωρινά την ησυχία της όμορφης βραδιάς. "Λευτέρη έλα, έλα γρήγορα! Κοίτα ποδήλατα! Κοίτα, είναι πολλά!" Και καθώς τα νέα ταξιδεύουν πιο γρήγορα και από τον ήχο, σύντομα είχαμε και δύο μηχανές της τοπικής αστυνομίας να μας συνοδεύουν μέχρι το λιμανάκι του Αγ. Γεωργίου, όπου έγινε μια στάση για νερό και σύντομη ξεκούραση.
Η βόλτα από κει και πέρα ήταν πραγματικά μοναδική! Μικρά δρομάκια πλάι στην ήρεμη θάλασσα, το φεγγάρι πάνω στον καθρέφτη της και ένα δροσερό αεράκι να σου παγώνει τα μάγουλα όσο ακριβώς χρειαζόταν για να σε τονώσει από την κούραση. Δεν ξέρω αν η Σαλαμίνα είναι το ίδιο όμορφη και το πρωί, αλλά χθες η γραφικότητά της σίγουρα περίσσευε. Μετά από μερικές ανηφοριές που μας ζόρισαν λίγο, ακολουθούσαν οι λυτρωτικές κατηφόρες και η βόλτα εκεί γινόταν πραγματικά μοναδική!
Μας έκατσε κι ένα λάστιχο (ή φούιτ αν προτιμάτε εσείς οι βόρειοι) και αυτό καθυστέρησε λίγο την επιστροφή στο λιμάνι. Λίγο πριν τα καραβάκια της επιστροφής συνταντήσαμε κι άλλους ποδηλάτες, σε διάφορους σταθμούς ανεφοδιασμού τύπου ταχυφαγείου και με ενθουσιαμό διαπιστώσαμε ότι είχε έρθει και το Freeday με χιλιάδες ποδήλατα. Ποδηλάτες από όλη την Αττική, από Αγ. Παρασκευή μέχρι Γλυφάδα και εμάς τους Πειραιώτες, η Σαλαμίνα χθες είχε την τιμητική της!
Ο γυρισμός ήταν σίγουρα πιο δύσκολος και σίγουρα πιο άχαρος, αλλά με την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας. Ο Πειραιάς μας υποδέχτηκε άδειος, αφού η ώρα ειχε πάει ήδη 3.00 τα ξημερώματα και υπήρχαν λιγοστά αυτοκίνητα στους δρόμους.
Ειδική μνεία στη μαμά με την κορούλα της, που έδωσε το παρόν και μπράβο της! Ευχαριστούμε την παρέα και τους πιο έμπειρους ποδηλάτες που "περιφρουρούσαν" καθ'όλη τη διάρκεια της διαδρομής όλους τους υπόλοιπους, δίνοντας τις απαραίτητες οδηγίες με τις σφυρίχτρες και τα παραγγέλματα, απαραίτητα όλα για την ασφάλειά μας και την ομαλή διεξαγωγή της βόλτας.
Μπράβο σε όλους και καλή αντάμωση στην επόμενη Πειραιώτικη Ποδηλατοβόλτα!
φωτό by merlin
1 σχόλιο:
Και να φανταστεις ότι ήμουν σίγουρη πως άκουσα και το όνομά του! 'Ηταν πολλά τα χιλιόμετρα τελικά!
'Οπως και να'χει μπράβο!
Δημοσίευση σχολίου