24.5.14

Μια δημιουργική επίσκεψη στο σχολείο Waldorf.

   'Οταν μου ανακοίνωσαν στο τηλέφωνο ότι θέλουν να βρεθώ κοντά τους για να δημιουργήσουμε μαζί με τα παιδιά ένα μικρό δωράκι για τη γιορτή του πατέρα, πέταξα από τη χαρά μου! 'Οχι μόνο επειδή θα είχα ευκαιρία να μοιραστώ με τα παιδιά την αγάπη μου για το felting, αλλά και γιατί θα παρακολουθούσα από κοντά μια ημέρα από το πρόγραμμα των ελεύθερων σχολείων Waldorf.
   Κάποιοι από εσάς ίσως αναρρωτιέστε τί ακριβώς είναι αυτά τα σχολεία, άλλοι μπορεί να έχετε ακούσει για τα σχολεία Steiner ή τα τρίπτυχα, ελεύθερα, μη αυταρχικά σχολεία.
   Το πρώτο σχολείο δημιουργήθηκε στη Στουτγκάρδη για τα παιδιά των εργατών του εργοστασίου τσιγάρων "Waldorf -Astoria" και από τότε απαριθμούνται ήδη εκατοντάδες σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Αγγλία, Σουηδία, Φινλανδία, Ιταλία κλπ.), αλλά και στις άλλες ηπείρους. Πληροφορίες σχετικά με το παιδαγωγικό σύστημα που εφαρμόζουν και τον Rudolf Steiner μπορείτε να βρείτε από πολλές πηγές, εδώ θα αναφέρω μερικές ενδεικτικά.
Waldorf Association Hellas
Research Institute of Waldorf
Anthroposophia Hellas
4family
Art noise


   Ας επανέλθουμε όμως στα δικά μας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν το συγκεκριμένο σχολείο (η γιορτή των Χριστουγέννων ήταν μοναδική εκεί), αλλά αυτή τη φορά είχα έρθει με την αίσθηση της συμμετοχής και τα συναισθήματά που είχα μέσα μου ήταν πολύ διαφορετικά. Μπαίνοντας σε ένα χώρο "λουσμένο" στο φως του ήλιου, με χρώματα από την παλέτα της φύσης, φυσικά υλικά, όπως ξύλο και μαλλί και μια διάταξη χώρου που σε προδιαθέτει να νιώσεις σαν στο σπίτι σου. 'Ενιωσα σαν να βρισκόμουν σε κάποια αγροικία και είχα βρεθεί με τους μικρούς μου φίλους για να ξεκινήσω μαζί τους παιχνίδι με το μαλλί. Πολύ γνώριμα όλα τριγύρω και πολύ οικεία. 'Οπως στη φύση.
   Τα παιδιά με υποδέχτηκαν με την ανάλογη περιέργεια στα μάτια, με αναμονή όμως και λαχτάρα, αφού από την προηγούμενη μέρα τους είχαν πει, ότι θα φτιάχναμε μαζί το μικρό μάλλινο δωράκι. 
Βγήκαμε στην όμορφη αυλή και αφού στήσαμε τους πάγκους και το τραπεζάκι μας, ξεκίνησαν να διαλέγουν τα χρώματα και με τη βοήθειά μας ολοκλήρωσαν με χαρά και περηφάνεια τα μοναδικά  φέλτινα έργα τους. Πόσο υπέροχο είναι να παρατηρείς την παιδική φαντασία και να τη βλέπεις να παίρνει μορφή στα μικρά χεράκια τους!
   Από τότε που ξεκίνησα την εριουργία, έχω επιδιώξει πολλές φορές να τη μοιραστώ με παιδιά, με πρώτα τα ανήψια μου και κάθε φορά η χαρά που νιώθω και η συγκίνηση είναι η ίδια. Μικροί δημιουργοί, με απόλυτη αφοσιώση στο έργο τους, του μιλούν, γελάνε, το διαμορφώνουν ξανά και ξανά μέχρις ότου του δώσουν ενέργεια στο βαθμό που θέλουν και κατόπιν το θαυμάζουν ταπεινά και το αγαπούν σαν κομμάτι δικό τους.
   Τα παιδιά πάντα θα είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για μένα, αφού κάθε φορά που συνυπάρχω και δημιουργώ μαζί τους, αισθάνομαι τυχερή που μοιραζόμαστε την ίδια ανάγκη για δημιουργία και μου δίνεται η ευκαιρία να την εκφράσω με τον αρχέγονο τρόπο του παιχνιδιού. Εκεί που η ελευθερία συναντά τη γνώση και "γεννά" ανθρώπους με αγάπη για κάθε έκφραση ζωής.
   Αφού τελειώσαμε, όλα τα παιδιά βοήθησαν να μαζέψουμε και μπήκαμε μέσα για να συνεχίσουμε με την αφήγηση παραμυθιού. Αυτή τη φορά από τη μικρή Ιφιγένεια που έπλασε σε μια στιγμή το ωραιότερο παραμύθι για το "τρένο με τα γατάκια"! Αργότερα φάγαμε όλοι μαζί τα μούσμουλα που είχαν κόψει οι δασκάλες από τον κήπο και έμενε ακόμη λίγο παιχνίδι με μπογιές για τα παιδιά και λίγος χρόνος για μένα να "μαζέψω" όσα παραπάνω μπορούσα από αυτή την όμορφη εμπειρία. Αποχαιρέτησα το σχολείο Waldorf με την ελπίδα, ότι όλα τα παιδιά του κόσμου μια μέρα θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή τους, για να ζήσουν και να αναπτυχυθούν με αγάπη και ελευθερία, δημιουργώντας κι εκείνα με τη σειρά τους έναν κόσμο ομορφότερο.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...